Luces, cámara, Acción! Clack!!
A claqueta é unha pizarra, máis ou menos sofisticada, na que se anota unha serie de datos que permiten identificar cada un dos segmentos no que se divide unha produción
audiovisual durante a súa rodaxe.
Na claqueta deben figurar:
- o título da produción
- o nome do director
- a data
- o número de secuencia
- o número de plano
- o número de toma (unha toma é cada repetición dun plano)
Nas rodaxes con rexistro simultáneo de son (son directo), a persoa que manexa a claqueta mantén en alto a barra articulada e, no momento no que a cámara comenza a rodar, recita en voz alta o número de secuencia, o número de plano e o número de toma, "cantar a claqueta". A
continuación, cun movemento rápido, golpea a barra articulada
contra o borde superior da claqueta, xerando un ruído seco. Durante a pos-produción, o técnico busca na imaxe o
momento preciso no que a barra golpea el borde de la claqueta. Do mesmo xeito, na gravación de son localizase o ruído do golpe da claqueta. A coincidencia de ambos na liña de tempo do programa de edición permite
sincronizar correctamente a imaxe e o son rexistrados por separado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario